جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه – هزینه عمل 1404

جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه

جراحی همزمان لیفت سینه (Mastopexy) و پروتز سینه یکی از روش‌های محبوب در جراحی زیبایی است که برای بهبود ظاهر و شکل سینه‌ها انجام می‌شود. این روش ترکیبی برای افرادی مناسب است که به‌طور همزمان به دنبال افزایش حجم سینه و اصلاح افتادگی هستند.

• مدت زمان جراحی: 2 تا 3 ساعت
• بیهوشی: عمومی
• بهبودی: ۱ تا ۲ ماه
• مدت زمان بستری در بیمارستان: ۱ روز
• مدت مراقبت اولیه: ۷ تا ۸ روز
• بازگشت به کار: ۱۰ تا ۱۴ روز

اهداف جراحی لیفت و پروتز سینه

1. افزایش حجم: با استفاده از پروتز، حجم سینه‌ها افزایش یافته و بزرگ‌تر می‌شوند.
2. اصلاح افتادگی: با لیفت، پوست اضافی برداشته شده و سینه‌ها به موقعیت بالاتر و طبیعی‌تر منتقل می‌شوند.
3. ایجاد تقارن: این روش می‌تواند به اصلاح عدم تقارن سینه‌ها کمک کند.
4. بهبود فرم کلی: ترکیب لیفت و پروتز سبب می‌شود سینه‌ها جوان‌تر، پرتر و خوش‌فرم‌تر به نظر برسند.

مراحل جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه

1. مشاوره پیش از جراحی:
– پزشک وضعیت سینه‌ها، کیفیت پوست و میزان افتادگی را بررسی می‌کند.
– نوع و سایز پروتز (سیلیکونی یا سالینی) انتخاب می‌شود.
2. بیهوشی:
– جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.
3. ایجاد برش:
– بسته به میزان افتادگی، برش‌ها ممکن است به‌صورت دایره‌ای دور هاله، عمودی زیر سینه یا ترکیبی باشند.
4. جایگذاری پروتز:
– پروتز در زیر بافت سینه یا عضله سینه‌ای قرار داده می‌شود.
5. لیفت سینه:
– پوست اضافی برداشته شده و نوک سینه به محل بالاتری منتقل می‌شود.
6. بستن برش‌ها:
– برش‌ها با بخیه بسته شده و پانسمان انجام می‌شود.

(مناسب برای افرادی که افتادگی سینه و افرادی که می خواهند سینه های خود را بزرگ کنند)

بزرگ کردن سینه

• هزینه جراحی لیفت سینه و ایمپلنت در ایران بین 130 تا 200 میلیون تومان می باشد
• معمولا یک شب اقامت در بیمارستان در نظر گرفته می شود
• اگر ساکن تهران نیستید ،مدت اقامت 8 روز می باشد

توجه:

• اگر بیماری زمینه ای یا دارویی دارید، به ما اطلاع دهید
• اگر قبلاً جراحی سینه یا ماموپلاستی انجام داده اید، هزینه جراحی اندکی افزایش می یابد
• اگر کم خونی یا سایر بیماری های خونی دارید به ما اطلاع دهید

برند های متداول پروتز سینه در ایران

• منتور
• موتیوا
• آریان

مزایای جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه

– دستیابی به نتایج دوگانه در یک جراحی.
– کاهش زمان بهبودی در مقایسه با انجام دو جراحی جداگانه.
– بهبود همزمان حجم و افتادگی سینه‌ها.

عوارض احتمالی

مانند هر جراحی دیگری، این روش نیز ممکن است عوارضی داشته باشد:
– عفونت
– خونریزی
– عدم تقارن سینه‌ها
– حساسیت یا کاهش حس در نوک سینه
– مشکلات مربوط به پروتز (چرخش یا پارگی)
– جای زخم قابل مشاهده

دوره نقاهت

– نیاز به استراحت 1 تا 2 هفته.
– اجتناب از فعالیت‌های سنگین به مدت 4 تا 6 هفته.
– استفاده از سوتین طبی برای حمایت از فرم سینه‌ها.
– تورم و کبودی ممکن است تا چند هفته باقی بماند.

چه کسانی کاندیدای مناسبی هستند؟

– افرادی که سینه‌هایشان دچار افتادگی شدید شده است.
– افرادی که حجم سینه‌هایشان کاهش یافته (مثلاً پس از بارداری یا کاهش وزن).
– کسانی که از سلامت عمومی خوبی برخوردار هستند و انتظارات منطقی از نتایج دارند.

نتیجه‌گیری

جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه، روشی مؤثر برای دستیابی به سینه‌هایی جوان‌تر، پرتر و متقارن‌تر است. انتخاب جراح ماهر و مشاوره دقیق پیش از جراحی از اهمیت بالایی برخوردار است تا بهترین نتیجه حاصل شود.

انواع برش در جراحی هم‌زمان لیفت و پروتز سینه

در جراحی هم‌زمان لیفت و پروتز سینه انواع مختلفی از برش‌ها استفاده می‌شود که انتخاب نوع برش به عوامل زیر بستگی دارد:

– میزان افتادگی سینه.
– حجم و اندازه سینه.
– کیفیت پوست و خاصیت ارتجاعی آن.
– اندازه و نوع پروتز انتخابی (سیلیکونی یا سالینی).
– اهداف و ترجیحات بیمار.

انواع برش‌ها جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه

1. برش دور هاله سینه (Periareolar Incision)

– محل برش: اطراف دایره هاله (قسمت تیره اطراف نوک سینه).
– کاربرد:
– برای افتادگی‌های خفیف تا متوسط.
– مناسب برای افرادی که نیاز به تغییرات کوچک در شکل و موقعیت سینه دارند.
– مزایا:
– جای زخم کمتر و پنهان شدن آن در مرز هاله.
– معایب:
– محدودیت در اصلاح افتادگی‌های شدید.

2. برش عمودی (Lollipop Incision)

– محل برش:
– دور هاله سینه.
– به‌صورت عمودی از هاله به سمت چین زیر سینه.
– کاربرد:
– برای افتادگی‌های متوسط تا شدید.
– زمانی که نیاز به برداشتن پوست اضافی بیشتری باشد.
– مزایا:
– امکان اصلاح فرم سینه به شکل متناسب‌تر.
– معایب:
– جای زخم عمودی که ممکن است قابل مشاهده باشد (البته با گذشت زمان کمرنگ می‌شود).

3. برش T معکوس یا لنگر شکل (Inverted-T or Anchor Incision)

– محل برش:
– دور هاله سینه.
– عمودی از هاله تا چین زیر سینه.
– به‌صورت افقی در امتداد چین زیر سینه.
– کاربرد:
– برای افتادگی‌های شدید و سینه‌هایی که به تغییرات قابل توجه در حجم و شکل نیاز دارند.
– مزایا:
– بیشترین کنترل برای تغییر شکل و موقعیت سینه.
– امکان برداشتن مقدار زیادی از پوست اضافی.
– معایب:
– جای زخم گسترده‌تر (هرچند بیشتر آن در چین زیر سینه پنهان می‌شود).

4. برش زیر سینه (Inframammary Incision)

– محل برش: در امتداد چین طبیعی زیر سینه.
– کاربرد:
– برای افرادی که افتادگی خفیف دارند و تمرکز بیشتر بر جایگذاری پروتز است.
– اغلب برای قرار دادن پروتزهای بزرگ‌تر استفاده می‌شود.
– مزایا:
– دسترسی آسان برای جایگذاری پروتز.
– جای زخم پنهان در چین زیر سینه.
– معایب:
– اصلاح محدود برای افتادگی‌های شدید.

5. برش ترکیبی (Hybrid Incision)

– محل برش: ترکیبی از روش‌های بالا.
– کاربرد:
– برای بیمارانی که نیاز به اصلاحات پیچیده‌تری دارند.
– مثلاً ترکیب برش دور هاله و عمودی برای نتایج بهتر.
– مزایا:
– انعطاف‌پذیری در اصلاح شکل و موقعیت سینه.
– معایب:
– احتمال ایجاد جای زخم بیشتر.

چگونه نوع برش مناسب انتخاب می‌شود؟

جراح پلاستیک با توجه به شرایط زیر نوع برش را مشخص می‌کند:
1. درجه افتادگی سینه (پتوز):
– افتادگی خفیف: برش دور هاله.
– افتادگی متوسط: برش عمودی.
– افتادگی شدید: برش T معکوس.
2. نیاز به حجم‌دهی:
– اگر تمرکز بیشتر روی پروتز باشد، برش زیر سینه ممکن است مناسب‌تر باشد.
3. ترجیح بیمار: جراح تلاش می‌کند گزینه‌ای را انتخاب کند که کمترین جای زخم را برجای بگذارد.

جمع‌بندی

نوع برش در جراحی لیفت و پروتز سینه تأثیر زیادی در نتیجه نهایی و نحوه بهبودی دارد. انتخاب صحیح نوع برش، توسط یک جراح ماهر و با در نظر گرفتن نیازها و وضعیت بیمار، بهترین نتایج را به همراه خواهد داشت.

کاندید مناسب جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه

جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه برای افرادی مناسب است که به دنبال افزایش حجم سینه‌ها و اصلاح افتادگی آنها در یک جراحی هستند. با این حال، همه افراد کاندیدای مناسبی برای این جراحی نیستند. شرایط جسمانی، اهداف زیبایی و سلامت کلی فرد در تعیین مناسب بودن این روش نقش مهمی دارد.

ویژگی‌های کاندیدهای مناسب

1. افتادگی سینه (پتوز)

– افرادی که سینه‌هایشان دچار افتادگی شده است، معمولاً به دلیل:
– بارداری و شیردهی.
– کاهش وزن شدید.
– افزایش سن و کاهش خاصیت ارتجاعی پوست.
– افتادگی ممکن است به‌صورت جابه‌جایی نوک سینه به زیر چین زیر سینه مشاهده شود.

2. کاهش حجم سینه

– افرادی که حجم سینه‌هایشان به دلایل مختلف کاهش یافته است، مانند:
– شیردهی.
– کاهش وزن.
– تغییرات هورمونی.
– این افراد به دنبال افزایش حجم سینه‌ها با پروتز هستند.

3. نیاز به تغییر فرم و حجم به‌صورت همزمان

– کسانی که هم به اصلاح افتادگی و هم به افزایش حجم سینه نیاز دارند.
– در مواردی که تنها لیفت یا پروتز به‌تنهایی نمی‌تواند انتظارات بیمار را برآورده کند.

4. سلامت جسمانی مناسب

– افراد باید از سلامت عمومی خوبی برخوردار باشند:
– عدم ابتلا به بیماری‌های مزمن کنترل نشده مانند دیابت یا فشار خون بالا.
– عدم وجود مشکلاتی که روند بهبودی پس از جراحی را مختل کند.

5. شاخص وزنی مناسب

– کاندید مناسب باید وزن پایدار داشته باشد.
– شاخص توده بدنی (BMI) در محدوده طبیعی یا نزدیک به آن باشد.

6. انتظارات منطقی از نتیجه جراحی

– افرادی که انتظارات واقع‌بینانه از نتیجه جراحی دارند.
– آگاهی از محدودیت‌های جراحی و امکان وجود جای زخم.

7. عدم مصرف سیگار یا ترک سیگار قبل از جراحی

– سیگار کشیدن می‌تواند روند بهبودی را مختل کند و احتمال عوارض را افزایش دهد.
– افراد باید حداقل 6 هفته قبل و بعد از جراحی از مصرف سیگار اجتناب کنند.

8. وضعیت پوست مناسب

– پوست باید خاصیت ارتجاعی کافی برای تطبیق با تغییرات حجم سینه داشته باشد.
– در مواردی که پوست بیش از حد شل یا آسیب‌دیده است، جراح ممکن است نیاز به اصلاحات بیشتری داشته باشد.

چه کسانی مناسب این جراحی نیستند؟

1. افرادی که قصد بارداری در آینده نزدیک دارند:
– بارداری می‌تواند نتایج جراحی را تحت تأثیر قرار دهد.
2. افرادی که بیماری‌های جدی دارند:
– شرایطی مانند مشکلات قلبی، عفونت فعال یا اختلالات سیستم ایمنی.
3. افرادی که پوست بسیار نازک یا آسیب‌دیده دارند:
– چنین حالتی ممکن است باعث کاهش دوام نتایج شود.
4. انتظارات غیرواقع‌بینانه:
– بیمارانی که تصور می‌کنند نتیجه جراحی کاملاً بی‌نقص و بدون هیچ جای زخم خواهد بود.

چگونه مطمئن شویم که کاندید مناسبی هستیم؟

1. مشاوره با جراح پلاستیک:
– جراح وضعیت سینه‌ها، کیفیت پوست و سلامت کلی شما را ارزیابی می‌کند.
2. بررسی سابقه پزشکی:
– سوابق بیماری، داروهای مصرفی، و جراحی‌های قبلی بررسی می‌شود.
3. تصور نتیجه نهایی:
– با استفاده از عکس‌های قبل و بعد از بیماران دیگر، می‌توانید درک بهتری از نتایج داشته باشید.

نتیجه‌گیری

کاندیدای مناسب این جراحی کسی است که ترکیبی از افتادگی سینه و کاهش حجم دارد، از سلامت عمومی خوبی برخوردار است و انتظارات منطقی از نتیجه جراحی دارد. مشاوره دقیق با جراح پلاستیک، گامی کلیدی در تصمیم‌گیری برای انجام این جراحی است.

آیا جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه تاثیری در شیردهی دارد

جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه می‌تواند تأثیراتی بر توانایی شیردهی داشته باشد، اما این تأثیر به عوامل مختلفی بستگی دارد. در بسیاری از موارد، افراد همچنان می‌توانند بعد از جراحی شیردهی داشته باشند، اما این موضوع به تکنیک جراحی و شرایط فردی بیمار وابسته است.

تأثیر جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه بر شیردهی

1. وضعیت مجاری شیری و غدد شیردهی

– اگر در طول جراحی مجاری شیری و غدد شیردهی دست‌نخورده باقی بمانند، احتمالاً توانایی شیردهی حفظ خواهد شد.
– در برخی موارد، اگر برش‌ها یا تغییرات موجب آسیب به این ساختارها شوند، ممکن است شیردهی تحت تأثیر قرار گیرد.

2. محل برش جراحی

– نوع و محل برش نقش مهمی در حفظ یا آسیب به توانایی شیردهی دارد:
– برش دور هاله (Periareolar Incision):
– بیشترین احتمال تأثیر بر شیردهی، زیرا ممکن است به مجاری شیری نزدیک باشد.
– برش زیر سینه (Inframammary Incision):
– معمولاً تأثیری بر شیردهی ندارد، زیرا دور از مجاری شیری انجام می‌شود.
– برش عمودی یا T معکوس:
– احتمال تأثیر بر شیردهی نسبت به برش دور هاله کمتر است.

3. جاگذاری پروتز

– جایگذاری پروتز در ناحیه:
– زیر عضله سینه‌ای (Submuscular):
– تأثیر کمتری بر شیردهی دارد، زیرا پروتز در تماس مستقیم با بافت سینه و غدد شیری نیست.
– زیر غده (Subglandular):
– ممکن است کمی بیشتر بر شیردهی تأثیر بگذارد، زیرا پروتز نزدیک‌تر به غدد شیری قرار می‌گیرد.

4. لیفت سینه و تغییر موقعیت نوک سینه

– در جراحی لیفت، اگر نوک سینه و هاله (Areola) بدون قطع اتصال به بافت اصلی جابه‌جا شود، احتمال حفظ توانایی شیردهی بیشتر است.
– اگر نوک سینه کاملاً جدا شده و سپس به محل جدید منتقل شود (در موارد شدید افتادگی)، این کار می‌تواند مجاری شیری را قطع کرده و شیردهی را غیرممکن کند.

عواملی که احتمال شیردهی را افزایش می‌دهند

1. تکنیک جراحی محافظه‌کارانه:
– جراحی با حفظ ارتباط نوک سینه با بافت زیرین، مجاری شیری، و غدد شیردهی.
2. عدم آسیب به اعصاب حسی:
– حفظ عصب‌های مرتبط با هاله و نوک سینه که در تحریک برای تولید شیر نقش دارند.
3. نوع پروتز و جایگذاری صحیح:
– انتخاب پروتز مناسب و جایگذاری آن در زیر عضله.
4. مشاوره با جراح ماهر:
– جراح باید با وضعیت بیمار و اهداف او آشنا باشد تا روش مناسب را انتخاب کند.

عوامل کاهش‌دهنده احتمال شیردهی

– استفاده از برش‌های نزدیک به هاله یا نوک سینه.
– آسیب به غدد شیری و مجاری در طول جراحی.
– جابجایی کامل نوک سینه در موارد افتادگی شدید.
– عفونت یا عوارض بعد از جراحی که به ساختارهای داخلی آسیب برساند.

توصیه‌ها برای بیمارانی که قصد شیردهی دارند

1. مشاوره پیش از جراحی:
– اگر قصد بارداری و شیردهی در آینده دارید، حتماً این موضوع را با جراح در میان بگذارید.
– جراح می‌تواند روش‌هایی را انتخاب کند که کمترین تأثیر بر شیردهی داشته باشند.
2. برنامه‌ریزی جراحی بعد از بارداری:
– اگر بارداری در آینده نزدیک برنامه‌ریزی شده است، بهتر است جراحی را به بعد از بارداری و شیردهی موکول کنید.
3. پیگیری وضعیت پس از جراحی:
– در صورت بروز هرگونه مشکل مانند کاهش حس در نوک سینه یا سفتی غیرطبیعی، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

نتیجه‌گیری

جراحی همزمان لیفت و پروتز سینه ممکن است در برخی موارد بر توانایی شیردهی تأثیر بگذارد، اما با انتخاب تکنیک جراحی مناسب و مشاوره با جراح باتجربه، این تأثیرات می‌توانند به حداقل برسند. اگر قصد شیردهی در آینده دارید، این موضوع را پیش از جراحی مطرح کنید تا تصمیم‌گیری بهتری انجام شود.

آیا جایگذاری پروتز زیر عضله همیشه بهترین گزینه برای شیردهی است؟

جایگذاری پروتز زیر عضله سینه‌ای (Submuscular) از نظر تأثیر بر شیردهی معمولاً گزینه بهتری نسبت به جایگذاری زیر غده سینه (Subglandular) در نظر گرفته می‌شود. با این حال، این روش همیشه بهترین گزینه برای همه افراد نیست و انتخاب آن به عوامل متعددی بستگی دارد. در ادامه، این موضوع را با جزئیات بررسی می‌کنیم.

چرا جایگذاری زیر عضله سینه‌ای برای شیردهی مناسب‌تر است؟

1. حفظ بافت و مجاری شیری:
– در این روش، پروتز زیر عضله سینه‌ای قرار می‌گیرد و از تماس مستقیم با بافت غده‌ای و مجاری شیری اجتناب می‌شود.
– این کار باعث کاهش احتمال آسیب به غدد و مجاری شیری می‌شود و توانایی شیردهی را بهتر حفظ می‌کند.

2. کاهش فشار روی غدد شیری:
– پروتز زیر عضله فشار کمتری به غدد شیری وارد می‌کند و مانع عملکرد طبیعی آنها نمی‌شود.

3. کاهش خطر عفونت:
– به دلیل فاصله بیشتر پروتز از بافت غده‌ای، خطر عفونت در بافت‌های مرتبط با تولید شیر کمتر است.

4. کمتر شدن خطر آسیب به نوک سینه:
– در این روش، احتمال آسیب به اعصاب حسی نوک سینه که در تحریک شیردهی نقش دارند، کاهش می‌یابد.

آیا زیر عضله همیشه بهترین گزینه است؟

اگرچه این روش مزایای زیادی برای حفظ توانایی شیردهی دارد، اما همیشه بهترین انتخاب برای همه افراد نیست. عوامل زیر می‌توانند تعیین‌کننده باشند:

1. نیازها و اهداف زیبایی‌شناختی

– پروتز زیر عضله ممکن است برای افرادی که سینه‌های بسیار افتاده دارند، نتیجه مطلوبی نداشته باشد. در این موارد، جایگذاری زیر غده سینه می‌تواند فرم بهتری ارائه دهد.

2. ضخامت بافت سینه

– اگر بافت سینه بسیار نازک باشد، جایگذاری زیر عضله کمک می‌کند تا پروتز بهتر پوشانده شده و ظاهر طبیعی‌تری ایجاد شود.

3. نوع پروتز و اندازه آن

– پروتزهای بزرگ‌تر ممکن است به دلیل محدودیت فضای زیر عضله، در این موقعیت به خوبی جای نگیرند.
– در برخی موارد، ترکیبی از جایگذاری نصف زیر عضله و نصف زیر غده (Dual Plane) استفاده می‌شود.

4. خطرات و عوارض مرتبط با زیر عضله

– ممکن است درد بعد از جراحی در روش زیر عضله بیشتر باشد.
– حرکت عضله سینه‌ای هنگام فعالیت می‌تواند در برخی موارد باعث تغییر شکل موقت سینه شود (به‌ویژه در ورزشکاران حرفه‌ای).

مزایا و معایب جایگذاری زیر غده از نظر شیردهی

مزایا:

1. جراحی آسان‌تر و زمان بهبودی کوتاه‌تر.
2. مناسب برای افرادی که بافت سینه کافی دارند و افتادگی متوسط دارند.
3. تاثیر کمتر روی حرکت عضله سینه‌ای در فعالیت‌های ورزشی سنگین.

معایب:

1. احتمال بیشتر آسیب به بافت و مجاری شیری.
2. افزایش فشار روی غدد شیری که ممکن است شیردهی را مختل کند.
3. خطر بیشتر عفونت یا التهاب در بافت غده‌ای.

چه عواملی در انتخاب موقعیت پروتز تأثیر دارند؟

1. هدف بیمار از جراحی (زیبایی یا عملکردی):
– اگر حفظ توانایی شیردهی اولویت دارد، جایگذاری زیر عضله یا روش Dual Plane توصیه می‌شود.
2. وضعیت سینه و افتادگی:
– در موارد افتادگی شدید، تنها جایگذاری زیر عضله ممکن است نتایج زیبایی مطلوبی ایجاد نکند و نیاز به لیفت همزمان باشد.
3. سبک زندگی و فعالیت‌های بدنی:
– ورزشکاران ممکن است انتخاب زیر عضله را به دلیل تأثیر بر حرکت عضله دشوار بدانند.

نتیجه‌گیری

جایگذاری پروتز زیر عضله معمولاً برای حفظ توانایی شیردهی مناسب‌تر است، زیرا کمترین آسیب را به غدد و مجاری شیری وارد می‌کند. با این حال، بهترین انتخاب به عوامل مختلفی مانند شکل و اندازه سینه، اهداف زیبایی، و سبک زندگی بیمار بستگی دارد. برای تصمیم‌گیری بهتر، مشاوره با جراح پلاستیک ماهر ضروری است تا روش مناسب برای شرایط خاص شما انتخاب شود.